Ferill 356. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect.
Þingskjal 458 — 356. mál.
Frumvarp til laga
um breytingu á lögum um tekjuskatt, lögum um staðgreiðslu opinberra gjalda, lögum um staðgreiðslu skatts á fjármagnstekjur, lögum um fjársýsluskatt, tollalögum, lögum um vörugjald af ökutækjum,
eldsneyti o.fl. og lögum um búnaðargjald, með síðari
breytingum (samræming og einföldun).
(Lagt fyrir Alþingi á 144. löggjafarþingi 2014–2015.)
I. KAFLI
Breyting á lögum nr. 90/2003, um tekjuskatt, með síðari breytingum.
1. gr.
2. gr.
3. gr.
1. Orðin „með tilliti til milliverðlagningarreglna Efnahags- og framfarastofnunarinnar (OECD)“ í 1. málsl. 3. mgr. falla brott.
2. 2. málsl. c-liðar 4. mgr. fellur brott.
3. 3. málsl. 5. mgr. orðast svo: Skjölunarskyldur aðili skal varðveita sérstaklega gögn um slík viðskipti, upplýsingar um viðskiptaskilmála, veltu, eignir og annað sem þýðingu kann að hafa við milliverðlagninguna og sýna fram á að verð og skilmálar séu sambærileg því sem almennt gerist í viðskiptum milli ótengdra aðila undir sambærilegum kringumstæðum.
4. gr.
5. gr.
6. gr.
a. Í stað orðanna „stjórnsýsluumdæmi Reykjavíkur“ kemur: umdæmi sýslumanns á höfuðborgarsvæðinu.
b. Í stað orðsins „stjórnsýsluumdæmum“ kemur: umdæmum.
7. gr.
a. 3. málsl. 1. mgr. orðast svo: Eindagi er síðasti virki dagur mánaðarins, sbr. þó 5. og 6. mgr.
b. Við 6. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Eindagi er mánuði eftir gjalddaga.
8. gr.
II. KAFLI
Breyting á lögum nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda,
með síðari breytingum.
9. gr.
10. gr.
11. gr.
III. KAFLI
Breyting á lögum nr. 94/1996, um staðgreiðslu skatts á fjármagnstekjur,
með síðari breytingum.
12. gr.
IV. KAFLI
Breyting á lögum nr. 165/2011, um fjársýsluskatt, með síðari breytingum.
13. gr.
V. KAFLI
Breyting á tollalögum nr. 88/2005, með síðari breytingum.
14. gr.
15. gr.
Tollstjóra er heimilt að birta tollmiðlara ákvarðanir og leiðbeiningar vegna umbjóðanda hans, sbr. 20. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993, og skal tollmiðlari upplýsa umbjóðanda sinn um þær.
16. gr.
17. gr.
Heimilt er að kæra ákvörðun um stöðvun tollafgreiðslu til ráðuneytis tollamála, sbr. VII. kafla stjórnsýslulaga, nr. 37/1993. Ákvörðun um að vara sé leyfisskyld er heimilt að kæra til stofnunar þeirrar sem tók ákvörðun um leyfisskyldu og/eða fagráðuneytis þeirrar stofnunar.
VI. KAFLI
Breyting á lögum nr. 29/1993, um vörugjald af ökutækjum, eldsneyti o.fl.,
með síðari breytingum.
18. gr.
a. Í stað orðanna „búnar til flutnings á fötluðum, þ.m.t. búnar hjólastólalyftu“ í m-lið 1. tölul. kemur: útbúnar fyrir fatlað fólk. Bifreiðarnar skulu búnar hjólastólalyftu eða öðrum sambærilegum búnaði.
b. Við b-lið 3. tölul. bætist: fjórhjól, sexhjól, körtur, golfbílar og beltabifreiðar, þ.m.t. vélsleðar.
VII. KAFLI
Breyting á lögum nr. 84/1997, um búnaðargjald, með síðari breytingum.
19. gr.
20. gr.
Ákvæði 4.–5. og 9.–12. gr. öðlast þegar gildi og koma til framkvæmda við álagningu 2016 og á staðgreiðsluárinu 2015 eftir því sem við á.
Ákvæði 6. og 13.–18. gr. öðlast gildi 1. janúar 2015.
Ákvæði 19. gr. öðlast þegar gildi og kemur til framkvæmda við álagningu 2016 vegna mismunar á fyrirframgreiðslu 2015 og álagningu 2016.
Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.
Í frumvarpinu eru lagðar til ýmsar breytingar á skatta- og tollalögum sem eru af ólíkum toga en flestar varða framkvæmdaratriði.
Tilefni frumvarpsins er yfirferð fjármála- og efnahagsráðuneytisins á ákveðnum atriðum í skatta- og tollalöggjöfinni sem talin er þörf á að samræma, einfalda og skýra með gleggri hætti til að styrkja framkvæmdina og auka réttaröryggi.
Á vorþingi 2014 var lagt fram frumvarp (509. mál á 143. löggjafarþingi) sem innihélt sambærilegar tillögur að breytingum á skattalögum. Það frumvarp náði ekki fram að ganga og er nú lagt fram að nýju með nokkrum viðbótum sem aðallega snúa að tollum og vörugjöldum.
2. Meginefni frumvarpsins.
Í frumvarpinu er að finna tillögur að breytingum sem skipta má í eftirfarandi flokka.
1. Brottfelling skyldu lögaðila til að afhenda ríkisskattstjóra sameignarfélagssamning með skattframtali.
Lagt er til að felld verði brott skylda lögaðila til að afhenda ríkisskattstjóra sameignarfélagssamning með skattframtali enda eru frumgögn vegna skráningar félaga til staðar hjá embætti ríkisskattstjóra.
2. Afleiður – vaxtaskiptasamningar.
Lögð er til sú nauðsynlega breyting að fella tilvísun til 8. gr. tekjuskattslaga, er fjallar um vexti, afföll og gengishagnað, brott úr 16. gr. laganna. Í meðförum Alþingis á frumvarpi því er varð að lögum nr. 142/2013 var fallið frá þeirri tillögu frumvarpsins að láta sérreglur gilda um skattlagningu vaxtaskiptasamninga. Umrædd tilvísun er því markleysa þar sem sömu reglur gilda um skattlagningu afleiðuviðskipta óháð undirliggjandi eignum.
Þá er lögð til breyting til þess að samræmis sé gætt við afdrátt staðgreiðslu af söluhagnaði aðila með takmarkaða skattskyldu vegna sölu verðbréfa, þannig að söluhagnaður af hlutabréfum og afleiðum sæti hvoru tveggja afdrætti staðgreiðslu samkvæmt lögum nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda. Auk þess er lagt til að tilvísun í 2. mgr. 3. gr. tekjuskattslaga verði tekin upp í staðgreiðslulögunum, en þar kemur fram að með orðunum „hér á landi“ sé átt við landið sjálft, landhelgina, efnahagslögsöguna og landgrunnið, sem og svæði þar sem Ísland hefur rétt til skattlagningar lögum samkvæmt eða samkvæmt sérstökum samningum við erlent ríki.
3. Tilvísun til leiðbeiningarreglna OECD um milliverðlagningu.
Lagt er til að beinar tilvísanir til leiðbeiningarreglna OECD um milliverðlagningu verði felldar brott enda ekki nauðsynlegt að vísa með beinum hætti til þeirra í lagagreininni sjálfri. Leiðbeiningarreglur OECD um milliverðlagningu verða eftir sem áður mikilvæg heimild við beitingu milliverðlagningarreglna á Íslandi rétt eins og í öðrum ríkjum OECD enda eru íslensku reglurnar byggðar á þeim grundvallarreglum sem þar koma fram. Hér eru því ekki lagðar til neinar efnislegar breytingar á núgildandi reglum um milliverðlagningu sem er að finna í 3.–6. mgr. 57. gr. tekjuskattslaga.
4. Skilgreining á tengdum lögaðilum.
Í milliverðlagningarreglum 3.–6. mgr. 57. gr. tekjuskattslaga er fjallað um verðlagningu í viðskiptum milli tengdra lögaðila. Eru þeir lögaðilar sem geta talist tengdir samkvæmt ákvæðunum skilgreindir í a–c-lið 4. mgr. 57. gr. Lagt er til að seinni málsliður c-liðar 4. mgr. 57. gr., þar sem fjallað er um lögaðila sem teljast tengdir vegna eignarhalds eða stjórnunarlegra yfirráða einstaklinga sem tengjast fjárhagslegum böndum í gegnum sameiginleg viðskipti og fjárfestingar, verði felldur brott.
Ástæða þess að lagt er til að skilgreiningin verði felld brott er einkum sú að erfitt getur verið að skilgreina hvenær lögaðilar teljast tengdir samkvæmt ákvæðinu. Þar sem tengsl lögaðila samkvæmt milliverðlagningarreglum 3.–6. mgr. 57. gr. tekjuskattslaga geta undir ákveðnum kringumstæðum leitt til þess að lögaðilar verði skjölunarskyldir, er mjög mikilvægt að engin óvissa sé um það hvenær aðilar teljist tengdir í skilningi laganna. Þrátt fyrir brottfall ákvæðisins þarf verðlagning í viðskiptum aðila, sem hefðu getað fallið undir ákvæðið, engu að síður ávallt að vera í samræmi við armslengdarsjónarmið, sbr. almennar reglur 1. og 2. gr. 57. gr. tekjuskattslaga.
5. Tekjuskattur aðila með takmarkaða skattskyldu.
Til samræmingar er lögð til hækkun á tekjuskattshlutfalli manna með takmarkaða skattskyldu úr 18% í 20%, sbr. áður lögfestar hækkanir á tekjuskattsprósentum manna og lögaðila með takmarkaða skattskyldu hér á landi skv. 70. gr.
6. Skylda aðila sem undanþegnir eru tekjuskatti til að greiða fjármagnstekjuskatt.
Lagt er til að kveðið verði skýrt á um það að sá rekstur vatnsveitna og/eða fráveitna, sem undanþeginn var tekjuskatti með lögum nr. 142/2013, sé ekki undanþeginn greiðslu fjármagnstekjuskatts. Flestir aðilar sem undanþegnir eru greiðslu tekjuskatts greiða fjármagnstekjuskatt og ekki þykja standa rök til þess að undanþiggja rekstur vatnsveitna og fráveitna sérstaklega frá greiðslu skatts af fjármagnstekjum.
7. Innheimta opinberra gjalda í umdæmi sýslumanns á höfuðborgarsvæðinu.
Á vorþingi 2014 samþykkti Alþingi frumvarp til laga um framkvæmdarvald og stjórnsýslu ríkisins í héraði sem lög. Samkvæmt lögunum er sýslumannsembættum fækkað úr 24 í 9. Með fækkuninni verður sýslumannsembætti höfuðborgarsvæðisins eitt. Í frumvarpi þessu er lögð til orðalagsbreyting í samræmi við fækkun sýslumannsembættanna og mun tollstjóri annast innheimtu opinberra gjalda í umdæmi sýslumanns á höfuðborgarsvæðinu verði frumvarpið að lögum. Þá er ráðherra heimilt að ákveða í reglugerð hvaða sýslumenn innheimta skatta í tilteknu umdæmi eða umdæmum, sbr. 2. mgr. 111. gr. tekjuskattslaga.
8. Eindagi tekjuskatts.
Lagt er til að ákvæði 112. gr. laganna, sem kveður á um að eindagi tekjuskatts af öðrum tekjum en launatekjum sé 30 dögum eftir gjalddaga, verði breytt á þann veg að eindaginn verði síðasti virki dagur mánaðarins eftir gjalddaga. Er þetta gert til að fullt samræmi verði milli mánaða almanaksársins sem og milli 112. og 114. gr. tekjuskattslaga. Til margra ára hefur það verið framkvæmdin að eindagi þing- og sveitarsjóðsgjalda sé síðasti virki dagur mánaðarins eins og reyndar dráttarvaxtaákvæði 114. gr. laganna ber með sér.
Í 6. mgr. 112. gr. tekjuskattslaga er sérákvæði um skattbreytingu til hækkunar þar sem gjalddaginn er 10 dögum eftir að gjaldanda hefur verið tilkynnt um hækkunina. Ákvæðið vísar til 1. mgr. 112. gr. varðandi eindagann og er lagt til að við 6. mgr. 112. gr. tekjuskattslaga bætist nýr málsliður er kveður á um það að eindagi samkvæmt málsgreininni sé mánuði eftir gjalddaga.
9. Skattaleg meðferð á eftirgjöf skulda einstaklinga og rekstraraðila.
Lagt er til að ákvæði til bráðabirgða XLIV í lögum um tekjuskatt, er varðar skattalega meðferð á eftirgjöf skulda rekstraraðila, verði framlengt út árið 2014 til samræmis við framlengingu á ákvæðum til bráðabirgða XXXVI og XXXVII er varða skattalega meðferð á eftirgjöf skulda einstaklinga utan atvinnurekstrar annars vegar og rekstraraðila hins vegar.
10. Fjársýsluskattur og rafeyrisfyrirtæki.
Lagt er til að rafeyrisfyrirtæki verði skattskyldir aðilar samkvæmt lögum nr. 165/2011, um fjársýsluskatt.
Skv. 2. tölul. 2. gr. laga nr. 165/2011, um fjársýsluskatt, eru fjármálafyrirtæki samkvæmt lögum nr. 161/2002, um fjármálafyrirtæki, skattskyldir aðilar þegar þau í atvinnuskyni eða með sjálfstæðri starfsemi sinni inna af hendi vinnu eða þjónustu sem er undanþegin virðisaukaskatti skv. 10. tölul. 3. mgr. 2. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt.
Rafeyrisfyrirtæki voru skilgreind sem fjármálafyrirtæki samkvæmt lögum nr. 161/2002, um fjármálafyrirtæki, og voru því skattskyldir aðilar samkvæmt lögum nr. 165/2011, um fjársýsluskatt. Ný lög nr. 17/2013, um útgáfu og meðferð rafeyris (rafeyrislög), tóku gildi 1. apríl 2013. Í greinargerð með rafeyrislögum kemur fram að lagt er til að rafeyrisfyrirtæki verði sérstök tegund fjármálastofnana en ekki ein tegund fjármálafyrirtækja eins og verið hefur. Eftir gildistöku rafeyrislaga falla rafeyrisfyrirtæki ekki með skýrum hætti undir ákvæði 2. tölul. 2. gr. laga nr. 165/2011, um fjársýsluskatt. Slík fyrirtæki inna þó enn af hendi vinnu eða þjónustu sem talin hefur verið undanþegin virðisaukaskatti skv. 10. tölul. 3. mgr. 2. gr. laga nr. 50/1988.
Í ljósi þeirrar breytingar, sem gerð hefur verið á stöðu rafeyrisfyrirtækja með rafeyrislögum, er hér lagt til að ákvæði laga um fjársýsluskatt verði breytt í þá veru að rafeyrisfyrirtæki verði með afdráttarlausum hætti felld undir ákvæði laganna um skattskylda aðila. Við gildistöku laga nr. 165/2011, um fjársýsluskatt, var við það miðað að rafeyrisfyrirtæki yrðu skattskyld og ný lög um þá starfsemi þykja ekki hafa breytt neinu um þær forsendur.
11. Undanþága tollalaga vegna tækja og annars búnaðar sem fluttur er til landsins í kjölfar mengunarslysa og náttúruhamfara.
Lagt er til að við upptalninguna í undanþáguákvæði 7. gr. tollalaga verði bætt tækjum og öðrum búnaði sem fluttur er hingað til lands í kjölfar viðbragðsaðgerða vegna mengunarslysa og náttúruhamfara. Tilefni þessarar breytingartillögu er samningur norðurskautsríkjanna um samstarf um viðbúnað og viðbrögð gegn olíumengun sjávar á norðurslóðum sem undirritaður var í Kiruna í Svíþjóð í maí 2013. Norðurskautsríkin eru Ísland, Bandaríkin, Danmörk, Finnland, Kanada, Noregur, Rússland og Svíþjóð.
12. Umboð tollmiðlara.
Lögð er til breyting á ákvæðum tollalaga með það fyrir augum að tryggja að gætt sé að ákvæðum stjórnsýslulaga með fullnægjandi hætti varðandi umboð og þekkingu tollmiðlara skv. XI. kafla laganna. Lögfest verður heimild tollstjóra til að birta tollmiðlara ákvarðanir og leiðbeiningar vegna umbjóðenda hans, sbr. 20. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Tollmiðlari skal upplýsa lögaðila og einstaklinga, sem stunda inn- eða útflutning, um ákvarðanir og leiðbeiningar tollstjóra, þ.m.t. kæruleiðbeiningar.
Þá er gert ráð fyrir því að eitt af skilyrðum fyrir veitingu starfsleyfis til tollmiðlunar verði þekking á viðeigandi málsmeðferðarreglum stjórnsýslulaga.
13. Kæruleiðir vegna stöðvunar tollafgreiðslu.
Lagt er til að tekinn verði af allur vafi varðandi kæruleiðir þegar tollafgreiðsla er stöðvuð á grundvelli 130. gr. tollalaga og lögfest að sú athöfn að stöðva tollafgreiðslu sé kæranleg til fjármála- og efnahagasráðuneytisins, sbr. 26. gr. stjórnsýslulaga, en ákvörðun um að vara sé leyfisskyld sé kæranleg til þeirrar stofnunar sem tók ákvörðun um leyfisskylduna og/eða fagráðuneytis þeirrar stofnunar.
14. Skilyrði vegna bifreiða fatlaðs fólks sem undanþegnar eru vörugjaldi.
Orðalag m-liðar 1. tölul. 4. gr. laga um vörugjald af ökutækjum, eldsneyti o.fl. hefur valdið embætti tollstjóra, sem fer með framkvæmd laganna, vandræðum. Með breytingu ákvæðisins er allur vafi tekinn af um að skilyrði niðurfellingar vörugjalda samkvæmt ákvæðinu er að bifreiðar séu búnar hjólastólalyftu eða sambærilegum búnaði. Með tækniþróun á sviði hjálpartækja á undanförnum árum standa fötluðum einstaklingum nú til boða ýmis önnur hjálpartæki en hjólastólalyftur. Þessi hjálpartæki eru til að mynda skábrautir og sérútbúin sæti með snúnings- eða lyftubúnaði. Hjálpartæki þessi kalla á umfangsmiklar og kostnaðarsamar breytingar á bifreiðum rétt eins og þegar hjólastólalyftu er komið fyrir. Af þeim sökum þykir rétt að bifreiðar sem breytt hefur verið með þessum hætti verði einnig undanþegnar vörugjöldum.
15. Vörugjald af fjórhjólum, sexhjólum, körtum, golfbílum og beltabifreiðum, þ.m.t. vélsleðum.
Í frumvarpinu er tekinn af allur vafi um að fjórhjól, sexhjól, körtur, golfbílar og beltabifreiðar, þ.m.t. vélsleðar, beri 30% vörugjald samkvæmt b-lið 3. tölul. 4. gr. laganna. Lagt er til að ökutæki þessi verði nú talin upp í ákvæðinu þar sem rétt þykir að kveða skýrt á um það.
16. Inneignarvextir reiknaðir á mismun vegna of hárrar fyrirframgreiðslu búnaðargjalds.
Samkvæmt ákvæðum laga um búnaðargjald skal bæta við 2,5% álagi þegar um mismun er að ræða sem á rætur að rekja til of hárrar fyrirframgreiðslu. í frumvarpinu er lagt til að í stað álagsbeitingar skuli í slíkum tilvikum reikna inneignarvexti jafnháa vöxtum sem Seðlabanki Íslands ákveður og birtir á hverjum tíma samkvæmt lögum um vexti og verðtryggingu í samræmi við ákvæði tekjuskatts- og tollalaga.
3. Samráð og mat á áhrifum.
Frumvarpið er samið í fjármála- og efnahagsráðuneytinu.
Efni frumvarpsins gefur ekki tilefni til að ætla að tillögur þess stangist á við stjórnarskrá eða alþjóðlegar skuldbindingar.
Þær breytingartillögur sem lagðar eru til í frumvarpinu eru nær eingöngu framkvæmdalegs eðlis og við samningu þeirra var haft samráð við ríkisskattstjóra vegna breytinga á lögum um tekjuskatt, lögum um staðgreiðslu opinberra gjalda, lögum um staðgreiðslu skatts á fjármagnstekjur og lögum um fjársýsluskatt. Þá var haft samráð við tollstjóra vegna ákvæða er snúa að breytingum á tollalögum og lögum um vörugjald af ökutækjum, eldsneyti o.fl. og Fjársýslu ríkisins vegna breytinga á lögum um búnaðargjald.
Lagabreytingar þær sem lagðar eru til í frumvarpinu hafa ekki bein fjárhagsleg áhrif á afkomu ríkissjóðs enda nær eingöngu um að ræða leiðréttingar og breytingar í samræmingarátt á ákvæðum einstakra laga. Hins vegar má gera ráð fyrir nokkrum ávinningi af samþykkt frumvarpsins í því formi að reglur verða skýrari og gagnsærri sem er til hagsbóta fyrir bæði einstaklinga og fyrirtæki auk þess að auðvelda stjórnsýsluna hjá skatt- og tollyfirvöldum.
Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.
Um 1. gr.
Um 2. og 9.–11. gr.
Þá er lögð til breyting á lögum um staðgreiðslu opinberra gjalda, með hliðsjón af 7. tölul. 3. gr. laga nr. 90/2003, en eðlilegra þykir að samræmis sé gætt við afdrátt staðgreiðslu af söluhagnaði aðila með takmarkaða skattskyldu vegna sölu verðbréfa, þannig að söluhagnaður af hlutabréfum og afleiðum sæti hvoru tveggja afdrætti staðgreiðslu samkvæmt lögum nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda. Um er að ræða brúttóskattlagningu án nokkurs frádráttar og ber að halda staðgreiðslunni eftir af heildartekjunum. Auk þess er lagt til að tilvísun í 2. mgr. 3. gr. tekjuskattslaga verði tekin upp í staðgreiðslulögunum, en þar kemur fram að með orðunum „hér á landi“ sé átt við landið sjálft, landhelgina, efnahagslögsöguna og landgrunnið, sem og svæði þar sem Ísland hefur rétt til skattlagningar lögum samkvæmt eða samkvæmt sérstökum samningum við erlent ríki. Rétt þykir að vísað sé til þeirrar tilvísunar tekjuskattslaga í staðgreiðslulögunum.
Um 3. gr.
Um 4. gr.
Um 5. og 12. gr.
Um 6. gr.
Í lögum um framkvæmdarvald og stjórnsýslu ríkisins í héraði er sýslumannsembættum fækkað úr 24 í 9. Með fækkun embætta breytist umdæmaskipan þeirra þannig að eitt sýslumannsembætti verður á höfuðborgarsvæðinu, sbr. 2. gr. laganna. Fækkun embætta er jákvæð að því leyti að hún mun að öllum líkindum leiða til hagkvæmari, skilvirkari og samræmdari innheimtu opinberra gjalda. Þörf er á breytingu á 1. málsl. 1. mgr. 111. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, til samræmis við þær breytingar sem gerðar hafa verið með lögunum. Í frumvarpi því sem hér er lagt fram er lagt til að tollstjóri annist innheimtu opinberra gjalda í umdæmi sýslumanns á höfuðborgarsvæðinu. Þessi breyting er eðlileg og hagkvæm þar sem tollstjóri hefur sinnt innheimtu opinberra gjalda í stjórnsýsluumdæmi sýslumannsins í Reykjavík. Við sameiningu umdæma sýslumanna í Reykjavík, Kópavogi og Hafnarfirði í eitt skapast tækifæri til að ná fram verulegri hagræðingu og samlegðaráhrifum við innheimtu opinberra gjalda. Tollstjóri innheimtir nú þegar á milli 60% og 70% allra álagðra skatta og gjalda, ásamt því að gegna sérstöku lögbundnu hlutverki við innheimtu skatta og gjalda á landsvísu, sbr. 1.–3. tölul. 1. mgr. 111. gr. tekjuskattslaga. Þá er ráðherra heimilt að ákveða í reglugerð hvaða sýslumenn innheimta skatta í tilteknu umdæmi eða umdæmum, sbr. 2. mgr. 111. gr. tekjuskattslaga.
Um 7. gr.
Í 6. mgr. 112. gr. tekjuskattslaga er sérákvæði um skattbreytingu til hækkunar þar sem gjalddaginn er 10 dögum eftir að gjaldanda hefur verið tilkynnt um hækkunina. Ákvæðið vísar til 1. mgr. 112. gr. varðandi eindagann og er lagt til að við 6. mgr. 112. gr. tekjuskattslaga bætist nýr málsliður er kveður á um það að eindagi samkvæmt málsgreininni sé mánuði eftir gjalddaga.
Um 8. gr.
Lagt er til að ákvæði til bráðabirgða XLIV í lögum um tekjuskatt er varðar skattalega meðferð á eftirgjöf skulda rekstraraðila verði framlengt út árið 2014 til samræmis við framlengingu á ákvæðum til bráðabirgða XXXVI og XXXVII er varða skattalega meðferð á eftirgjöf skulda einstaklinga utan atvinnurekstrar annars vegar og rekstraraðila hins vegar.
Um 13. gr.
Um 14. gr.
Um 15. og 16. gr.
Þá er gert ráð fyrir því að eitt af skilyrðum fyrir veitingu starfsleyfis til tollmiðlunar verði þekking á viðeigandi málsmeðferðarreglum stjórnsýslulaga.
Um 17. gr.
Um 18. gr.
Þá er í b-lið lagt til að tekinn verði af allur vafi um að fjórhjól, sexhjól, körtur, golfbílar og beltabifreiðar, þ.m.t. vélsleðar, beri 30% vörugjald samkvæmt 3. tölul. 4. gr. laganna. Ökutækin verða því talin upp í ákvæðinu, verði frumvarpið að lögum, en rétt þykir að kveða skýrt á um það.
Um 19. gr.
Um 20. gr.
Fylgiskjal.
Fjármála- og efnahagsráðuneyti,
skrifstofa opinberra fjármála:
Umsögn um frumvarp til laga um breytingu á lögum um tekjuskatt,
lögum um staðgreiðslu opinberra gjalda, lögum um staðgreiðslu skatts
á fjármagnstekjur, lögum um fjársýsluskatt, tollalögum,
lögum um vörugjald af ökutækjum, eldsneyti o.fl.
og lögum um búnaðargjald, með síðari breytingum
(samræming og einföldun).
Verði frumvarpið óbreytt að lögum verður ekki séð að það muni hafa teljandi áhrif á útgjöld ríkissjóðs.
